alarmeren

Dutch

Alternative forms

• alarmeeren (obsolete spelling)

Etymology

Borrowed from French alarmer.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːlɑrˈmeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: alar‧me‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

alarmeren

1. (transitive) to alarm, bring in a state of alert, warn, notably by means of an alarm signal

   De uitkijkposten alarmeren het hoofdkwartier telkens wanneer de vijand nadert.

   The observer posts alert HQ each time the enemy approaches.

2. (figuratively, transitive) to alarm, disquiet, disturb

Conjugation

Conjugation of alarmeren (weak)
infinitive	alarmeren
past singular	alarmeerde
past participle	gealarmeerd
infinitive	alarmeren
gerund	alarmeren n
	present tense	past tense
1st person singular	alarmeer	alarmeerde
2nd person sing. (jij)	alarmeert, alarmeer2	alarmeerde
2nd person sing. (u)	alarmeert	alarmeerde
2nd person sing. (gij)	alarmeert	alarmeerde
3rd person singular	alarmeert	alarmeerde
plural	alarmeren	alarmeerden
subjunctive sing.1	alarmere	alarmeerde
subjunctive plur.1	alarmeren	alarmeerden
imperative sing.	alarmeer
imperative plur.1	alarmeert
participles	alarmerend	gealarmeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (disturb): verontrusten

Derived terms

• alarmering

Related terms

• alarmist
• alarmsignaal

Descendants

• → Sranan Tongo: alarmeri