|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
armónaím
|
armónaíonn tú; armónaír†
|
armónaíonn sé, sí
|
armónaímid; armónaíonn muid
|
armónaíonn sibh
|
armónaíonn siad; armónaíd†
|
a armónaíonn; a armónaíos / a n-armónaíonn*
|
armónaítear
|
past
|
d'armónaigh mé; d'armónaíos / armónaigh mé‡; armónaíos‡
|
d'armónaigh tú; d'armónaís / armónaigh tú‡; armónaís‡
|
d'armónaigh sé, sí / armónaigh sé, sí‡
|
d'armónaíomar; d'armónaigh muid / armónaíomar‡; armónaigh muid‡
|
d'armónaigh sibh; d'armónaíobhair / armónaigh sibh‡; armónaíobhair‡
|
d'armónaigh siad; d'armónaíodar / armónaigh siad‡; armónaíodar‡
|
a d'armónaigh / ar armónaigh*
|
armónaíodh; harmónaíodh†
|
past habitual
|
d'armónaínn / armónaínn‡; n-armónaínn‡‡
|
d'armónaíteá / armónaíteá‡; n-armónaíteᇇ
|
d'armónaíodh sé, sí / armónaíodh sé, sí‡; n-armónaíodh sé, s퇇
|
d'armónaímis; d'armónaíodh muid / armónaímis‡; armónaíodh muid‡; n-armónaímis‡‡; n-armónaíodh muid‡‡
|
d'armónaíodh sibh / armónaíodh sibh‡; n-armónaíodh sibh‡‡
|
d'armónaídís; d'armónaíodh siad / armónaídís; armónaíodh siad‡; n-armónaídís‡‡; n-armónaíodh siad‡‡
|
a d'armónaíodh / a n-armónaíodh*
|
d'armónaítí / armónaítí‡; n-armónaít퇇
|
future
|
armónóidh mé; armónód; armónóchaidh mé†
|
armónóidh tú; armónóir†; armónóchaidh tú†
|
armónóidh sé, sí; armónóchaidh sé, sí†
|
armónóimid; armónóidh muid; armónóchaimid†; armónóchaidh muid†
|
armónóidh sibh; armónóchaidh sibh†
|
armónóidh siad; armónóid†; armónóchaidh siad†
|
a armónóidh; a armónós; a armónóchaidh†; a armónóchas† / a n-armónóidh*; a n-armónóchaidh*†
|
armónófar; armónóchar†
|
conditional
|
d'armónóinn; d'armónóchainn† / armónóinn‡; armónóchainn†‡; n-armónóinn‡‡; n-armónóchainn†‡‡
|
d'armónófá; d'armónóchthᆠ/ armónófá‡; armónóchthᆇ; n-armónófᇇ; n-armónóchthᆇ‡
|
d'armónódh sé, sí; d'armónóchadh sé, sí† / armónódh sé, sí‡; armónóchadh sé, s톇; n-armónódh sé, s퇇; n-armónóchadh sé, s톇‡
|
d'armónóimis; d'armónódh muid; d'armónóchaimis†; d'armónóchadh muid† / armónóimis‡; armónódh muid‡; armónóchaimis†‡; armónóchadh muid†‡; n-armónóimis‡‡; n-armónódh muid‡‡; n-armónóchaimis†‡‡; n-armónóchadh muid†‡‡
|
d'armónódh sibh; d'armónóchadh sibh† / armónódh sibh‡; armónóchadh sibh†‡; n-armónódh sibh‡‡; n-armónóchadh sibh†‡‡
|
d'armónóidís; d'armónódh siad; d'armónóchadh siad† / armónóidís‡; armónódh siad‡; armónóchadh siad†‡; n-armónóidís‡‡; n-armónódh siad‡‡; n-armónóchadh siad†‡‡
|
a d'armónódh; a d'armónóchadh† / a n-armónódh*; a n-armónóchadh*†
|
d'armónófaí; d'armónóchthaí† / armónófaí‡; armónóchtha톇; n-armónófa퇇; n-armónóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-armónaí mé; go n-armónaíod†
|
go n-armónaí tú; go n-armónaír†
|
go n-armónaí sé, sí
|
go n-armónaímid; go n-armónaí muid
|
go n-armónaí sibh
|
go n-armónaí siad; go n-armónaíd†
|
—
|
go n-armónaítear
|
past
|
dá n-armónaínn
|
dá n-armónaíteá
|
dá n-armónaíodh sé, sí
|
dá n-armónaímis; dá n-armónaíodh muid
|
dá n-armónaíodh sibh
|
dá n-armónaídís; dá n-armónaíodh siad
|
—
|
dá n-armónaítí
|
imperative
|
armónaím
|
armónaigh
|
armónaíodh sé, sí
|
armónaímis
|
armónaígí; armónaídh†
|
armónaídís
|
—
|
armónaítear
|
verbal noun
|
armónú
|
past participle
|
armónaithe
|