błąkać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish błąkać, from Proto-Slavic *blǫkati. Compare *blǫditi (“to wander astray, err”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈbwɔŋ.kat͡ɕ/
Audio 1; “błąkać”: (file)
Audio 2; “błąkać się”: (file)
Rhymes: -ɔŋkat͡ɕ
Syllabification: błą‧kać

Verb

błąkać impf

(reflexive with się) to stray, to wander (to move around aimlessly)
Synonym: błądzić

błąkać się kilka godzin ― to stray for a few hours

błąkać się kilka dni ― to stray for a few days

błąkać się po bezdrożach ― to stray on the off-roads

błąkać się po lesie ― to stray in the forest

błąkać się po mieście ― to stray in the city

błąkać się po okolicy ― to stray in the area

błąkać się po świecie ― to stray around the world

błąkać się po ulicach ― to stray in the streets

błąkać się po domu ― to stray in one's house

błąkać się po korytarzach ― to stray in corridors

błąkać się przez całą noc ― to stray all night

błąkać się w ciemnościach ― to stray in darkness
(reflexive with się, of a facial expression or concepts) to flash, to fleet (to be faint or barely noticeable) [with dative ‘whom’]
cień uśmiechu błąka się ― a hint of a shadow flashes

półuśmiech błąka się ― a smirk flashes

uśmiech/uśmieszek błąka się ― a smile flashes

błąkać się na twarzy ― to flash on someone's face

błąkać się na ustach ― to flash on someone's mouth

błąkać się na wargach ― to flash on someone's lips

błąkać się po twarzy ― o flash across someone's face

błąkać się po ustach ― o flash across someone's mouth

pomysł błąka się ― an idea flashes (in one's mind)

pytanie błąka się ― a question fleets

wspomnienie błąka się ― a memory fleets

myśli błąkają się ― thoughts fleet

błąkać się po głowie ― to flash in one's head

błąkać się w pamięci ― to flash in one's memory
(transitive, obsolete) to lead astray, to mislead

Conjugation

Conjugation of błąkać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		błąkać
present tense	1^st	błąkam			błąkamy
	2^nd	błąkasz			błąkacie
	3^rd	błąka			błąkają
	impersonal	błąka się
past tense	1^st	błąkałem, -(e)m błąkał	błąkałam, -(e)m błąkała	błąkałom, -(e)m błąkało	błąkaliśmy, -(e)śmy błąkali	błąkałyśmy, -(e)śmy błąkały
	2^nd	błąkałeś, -(e)ś błąkał	błąkałaś, -(e)ś błąkała	błąkałoś, -(e)ś błąkało	błąkaliście, -(e)ście błąkali	błąkałyście, -(e)ście błąkały
	3^rd	błąkał	błąkała	błąkało	błąkali	błąkały
	impersonal	błąkano
future tense	1^st	będę błąkał, będę błąkać	będę błąkała, będę błąkać	będę błąkało, będę błąkać	będziemy błąkali, będziemy błąkać	będziemy błąkały, będziemy błąkać
	2^nd	będziesz błąkał, będziesz błąkać	będziesz błąkała, będziesz błąkać	będziesz błąkało, będziesz błąkać	będziecie błąkali, będziecie błąkać	będziecie błąkały, będziecie błąkać
	3^rd	będzie błąkał, będzie błąkać	będzie błąkała, będzie błąkać	będzie błąkało, będzie błąkać	będą błąkali, będą błąkać	będą błąkały, będą błąkać
	impersonal	będzie błąkać się
conditional	1^st	błąkałbym, bym błąkał	błąkałabym, bym błąkała	błąkałobym, bym błąkało	błąkalibyśmy, byśmy błąkali	błąkałybyśmy, byśmy błąkały
	2^nd	błąkałbyś, byś błąkał	błąkałabyś, byś błąkała	błąkałobyś, byś błąkało	błąkalibyście, byście błąkali	błąkałybyście, byście błąkały
	3^rd	błąkałby, by błąkał	błąkałaby, by błąkała	błąkałoby, by błąkało	błąkaliby, by błąkali	błąkałyby, by błąkały
	impersonal	błąkano by
imperative	1^st	niech błąkam			błąkajmy
	2^nd	błąkaj			błąkajcie
	3^rd	niech błąka			niech błąkają
active adjectival participle		błąkający	błąkająca	błąkające	błąkający	błąkające
passive adjectival participle		błąkany	błąkana	błąkane	błąkani	błąkane
contemporary adverbial participle		błąkając
verbal noun		błąkanie

Derived terms

nouns

verbs

błąkać

Contents

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Further reading