See also: bąkanie

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *bakanьje. By surface analysis, bakać +‎ -anie. First attested in 1449.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bakaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /bakaɲe/

Noun

edit

bakanie n

  1. (attested in Sieradz-Łęczyca) verbal noun of bakać (reprimanding, scolding, rebukement)
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, Łęczyca, page 14:
      Przec[z]lynal vcrothlą szoyka bakanym increpat et domitam verbere nudat avem
      [Przeklinał ukrotłą sojkę bakanim increpat et domitam verbere nudat avem]
edit
nouns
verbs

Descendants

edit
  • Polish: bakanie

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bakanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology 1

edit

Inherited from Old Polish bakanie. By surface analysis, bakać (to reprimand) +‎ -anie.

Pronunciation

edit
 
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: ba‧ka‧nie

Noun

edit

bakanie n

  1. verbal noun of bakać
Declension
edit

Etymology 2

edit

From bakać (to toke) +‎ -anie.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /baˈka.ɲɛ/
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: ba‧ka‧nie

Noun

edit

bakanie n

  1. verbal noun of bakać
Declension
edit
edit
verbs

Further reading

edit
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bakanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  NODES
see 1