bekend

Afrikaans

Etymology

From Dutch bekend, from Middle Dutch bekent.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈkɛnt/

Adjective

bekend (attributive bekende, comparative bekender, superlative bekendste)

1. (well-)known

Antonyms

• onbekend

Derived terms

• bekendheid
• onbekend

Danish

Verb

bekend

1. imperative of bekende

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bekent, past participle of bekennen (“to know”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈkɛnt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧kend
• Rhymes: -ɛnt

Adjective

bekend (comparative bekender, superlative bekendst)

1. (well-)known

   Hij is een bekend acteur in Nederland. ― He is a well-known actor in the Netherlands.

   De Eiffeltoren is het bekendste monument van Parijs. ― The Eiffel Tower is the most known monument of Paris.

2. familiar, trusted

   Haar gezicht was me bekend, maar ik kon haar naam niet herinneren. ― Her face was familiar to me, but I couldn't recall her name.

   Dit merk is bekend en vertrouwd door velen. ― This brand is familiar and trusted by many.

Declension

Declension of bekend
uninflected	bekend
inflected	bekende
comparative	bekender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bekend	bekender	het bekendst het bekendste
indefinite	m./f. sing.	bekende	bekendere	bekendste
	n. sing.	bekend	bekender	bekendste
	plural	bekende	bekendere	bekendste
definite		bekende	bekendere	bekendste
partitive		bekends	bekenders	—

Synonyms

• kond

Antonyms

• onbekend

Derived terms

Derived terms

• bekende
• bekendheid
• bekendmaken
• bekend zijn met
• onbekend
• voor zover bekend

Descendants

• Afrikaans: bekend
• Negerhollands: bekent
• → Indonesian: beken
• → Kwinti: bekend
• → Sranan Tongo: bekenti
  • → Caribbean Javanese: bekèn

Participle

bekend

1. past participle of bekennen

Declension

Declension of bekend
uninflected	bekend
inflected	bekende
		positive
predicative/adverbial		bekend
indefinite	m./f. sing.	bekende
	n. sing.	bekend
	plural	bekende
definite		bekende
partitive		bekends

Anagrams

• bedenk