Dutch

edit

Etymology

edit

Borrowed from German bewerkstelligen. Equivalent to werkstellig +‎ be- -en.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /bəˈʋɛrkstɛləɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧werk‧stel‧li‧gen

Verb

edit

bewerkstelligen

  1. (transitive) to bring about, to realize
    Synonyms: realiseren, teweegbrengen

Conjugation

edit
Conjugation of bewerkstelligen (weak, prefixed)
infinitive bewerkstelligen
past singular bewerkstelligde
past participle bewerkstelligd
infinitive bewerkstelligen
gerund bewerkstelligen n
present tense past tense
1st person singular bewerkstellig bewerkstelligde
2nd person sing. (jij) bewerkstelligt, bewerkstellig2 bewerkstelligde
2nd person sing. (u) bewerkstelligt bewerkstelligde
2nd person sing. (gij) bewerkstelligt bewerkstelligde
3rd person singular bewerkstelligt bewerkstelligde
plural bewerkstelligen bewerkstelligden
subjunctive sing.1 bewerkstellige bewerkstelligde
subjunctive plur.1 bewerkstelligen bewerkstelligden
imperative sing. bewerkstellig
imperative plur.1 bewerkstelligt
participles bewerkstelligend bewerkstelligd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Afrikaans: bewerkstellig

German

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [bəˈvɛʁkʃtɛliɡn̩], /bəˈvɛʁkʃtɛliɡən/
  • Audio:(file)
  • Audio:(file)
  • Audio:(file)

Verb

edit

bewerkstelligen (weak, third-person singular present bewerkstelligt, past tense bewerkstelligte, past participle bewerkstelligt, auxiliary haben)

  1. (transitive, something difficult) to bring about, realize

Conjugation

edit

Descendants

edit

Further reading

edit
  NODES
chat 1
Note 1