bijl

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bile, from Old Dutch and Frankish *billi, *bīal, *bīala, from Proto-Germanic *bilją (“axe”). Compare German Beil. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛi̯l/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bijl
• Rhymes: -ɛi̯l

Noun

bijl f (plural bijlen, diminutive bijltje n)

1. axe

   Synonym: aks

Derived terms

• bijl aan de wortel
• bijlbrief
• bijlbundel
• bijlkop
• Bijltje
• bijltjesdag
• brandweerbijl
• disselbijl
• enterbijl
• hakbijl
• handbijl
• het bijltje erbij neerleggen
• houtbijl
• ijsbijl
• kloofbijl
• kokerbijl
• randbijl
• schoenleestbijl
• strijdbijl
• valbijl
• vlakbijl
• vleugelbijl
• voor de bijl gaan
• vuistbijl
• werpbijl

 

Descendants

• Afrikaans: byl
• Berbice Creole Dutch: bili
• Jersey Dutch: bāil
• Negerhollands: biel, bil, buil
• → Lokono: barho, baro
• → Fijian: veleko
• → Rotuman: verʻo
• → Sranan Tongo: beiri

Anagrams

• blij