breuk

Afrikaans

Etymology

From Dutch breuk.

Pronunciation

• IPA^(key): /brɪøk/

Noun

breuk (plural breuke, diminutive breukie)

1. fracture, break
2. (arithmetic) fraction

Dutch

Etymology

From Middle Dutch broke, brueke, from Old Dutch *bruki, from Proto-West Germanic *bruki, from Proto-Germanic *brukiz.

Pronunciation

• IPA^(key): /brøːk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: breuk
• Rhymes: -øːk

Noun

breuk f (plural breuken, diminutive breukje n)

1. fracture, break

   Na het ongeluk had hij een ernstige breuk in zijn been en moest hij geopereerd worden.

   After the accident, he had a serious fracture in his leg and needed surgery.

2. (arithmetic) fraction

   Kun je me helpen om deze breuk om te zetten in een decimale vorm?

   Can you help me convert this fraction into a decimal form?

3. (geology) fault

   De aardbeving veroorzaakte een grote breuk in de aardkorst.

   The earthquake caused a major fault in the earth's crust.

Synonyms

• (fracture): botbreuk, fractuur

Derived terms

• breuklijn
• breuksplitsing
• breukstreep
• kettingbreuk
• schipbreuk
• stambreuk
• trendbreuk
• wolkbreuk

Related terms

• brok

Descendants

• Afrikaans: breuk
• Negerhollands: breek
• → Indonesian: patahan (“fault”) (semantic loan)
• → Indonesian: pecahan (“fraction”) (semantic loan)
• → Papiamentu: breuk