byggja

Faroese

Etymology

From Old Norse byggja, byggva. Compare Scots big.

Verb

byggja (third person singular past indicative bygdi, third person plural past indicative bygdu, supine bygt)

1. to build

Conjugation

Conjugation of byggja (group v-12)
infinitive	byggja
supine	bygt
participle (a7)1	byggjandi	bygdur
	present	past
first singular	byggi	bygdi
second singular	byggir	bygdi
third singular	byggir	bygdi
plural	byggja	bygdu
	imperative
singular	bygg!
plural	byggið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse byggja, byggva. Compare Scots big.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɪcːa/
• Rhymes: -ɪcːa

Verb

byggja (weak verb, third-person singular past indicative byggði, supine byggt)

1. to build
2. to be built
3. to base
4. to inhabit

Conjugation

byggja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að byggja
supine (sagnbót)		byggt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		byggjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég byggi	við byggjum	present (nútíð)	ég byggi	við byggjum
	þú byggir	þið byggið		þú byggir	þið byggið
	hann, hún, það byggir	þeir, þær, þau byggja		hann, hún, það byggi	þeir, þær, þau byggi
past (þátíð)	ég byggði	við byggðum	past (þátíð)	ég byggði	við byggðum
	þú byggðir	þið byggðuð		þú byggðir	þið byggðuð
	hann, hún, það byggði	þeir, þær, þau byggðu		hann, hún, það byggði	þeir, þær, þau byggðu
imperative (boðháttur)	bygg (þú)	byggið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	byggðu	byggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

byggjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að byggjast
supine (sagnbót)		byggst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		byggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég byggist	við byggjumst	present (nútíð)	ég byggist	við byggjumst
	þú byggist	þið byggist		þú byggist	þið byggist
	hann, hún, það byggist	þeir, þær, þau byggjast		hann, hún, það byggist	þeir, þær, þau byggist
past (þátíð)	ég byggðist	við byggðumst	past (þátíð)	ég byggðist	við byggðumst
	þú byggðist	þið byggðust		þú byggðist	þið byggðust
	hann, hún, það byggðist	þeir, þær, þau byggðust		hann, hún, það byggðist	þeir, þær, þau byggðust
imperative (boðháttur)	byggst (þú)	byggist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	byggstu	byggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

byggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	byggður	byggð	byggt		byggðir	byggðar	byggð
accusative (þolfall)	byggðan	byggða	byggt		byggða	byggðar	byggð
dative (þágufall)	byggðum	byggðri	byggðu		byggðum	byggðum	byggðum
genitive (eignarfall)	byggðs	byggðrar	byggðs		byggðra	byggðra	byggðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	byggði	byggða	byggða		byggðu	byggðu	byggðu
accusative (þolfall)	byggða	byggðu	byggða		byggðu	byggðu	byggðu
dative (þágufall)	byggða	byggðu	byggða		byggðu	byggðu	byggðu
genitive (eignarfall)	byggða	byggðu	byggða		byggðu	byggðu	byggðu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• byggje (e- and split infinitives, also with j-infix)
• bygga, bygge (without the j-infix)

Etymology

From Old Norse byggja, byggva, from Proto-Germanic *būwijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /²bʏʝːɑ/, [²bʷʏʷʝːɑ], [²bʷʏʷɟ͡ʝːɑ], [²bʷʏʷɟːɑ]

Verb

byggja (present tense byggjer, past tense bygde, past participle bygt/bygd, passive infinitive byggjast, present participle byggjande, imperative bygg)

1. to build

   Dei skal byggja eit nytt kjøpesenter her.

   They will build a new shopping centre here.

Derived terms

• bygg n
• byggjekloss m

Related terms

• bu f and (verb)
• by m
• bygd f

References

• “byggja” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *būwijaną (“to build, settle”).

Alternative forms

• byggva (with v-infix)

Verb

byggja (singular past indicative bygði, plural past indicative bygðu, past participle bygðr)

1. to settle, build
2. to inhabit, dwell, live

Conjugation

Conjugation of byggja — active (weak class 1)

infinitive	byggja
present participle	byggjandi
past participle	bygðr
indicative	present	past
1st-person singular	byggi	bygða
2nd-person singular	byggir	bygðir
3rd-person singular	byggir	bygði
1st-person plural	byggjum	bygðum
2nd-person plural	byggið	bygðuð
3rd-person plural	byggja	bygðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	byggja	bygða
2nd-person singular	byggir	bygðir
3rd-person singular	byggi	bygði
1st-person plural	byggim	bygðim
2nd-person plural	byggið	bygðið
3rd-person plural	byggi	bygði
imperative	present
2nd-person singular	bygg, byggi
1st-person plural	byggjum
2nd-person plural	byggið

Conjugation of byggja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	byggjask
present participle	byggjandisk
past participle	byggzk
indicative	present	past
1st-person singular	byggjumk	bygðumk
2nd-person singular	byggisk	bygðisk
3rd-person singular	byggisk	bygðisk
1st-person plural	byggjumsk	bygðumsk
2nd-person plural	byggizk	bygðuzk
3rd-person plural	byggjask	bygðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	byggjumk	bygðumk
2nd-person singular	byggisk	bygðisk
3rd-person singular	byggisk	bygðisk
1st-person plural	byggimsk	bygðimsk
2nd-person plural	byggizk	bygðizk
3rd-person plural	byggisk	bygðisk
imperative	present
2nd-person singular	byggsk, byggisk
1st-person plural	byggjumsk
2nd-person plural	byggizk

Descendants

• Icelandic: byggja
• Faroese: byggja
• Norwegian Nynorsk: byggja
• Norwegian Bokmål: bygge
• Old Swedish: byggia
  • Swedish: bygga, byggia
• Danish: bygge
• → Middle English: biggen

Etymology 2

From Proto-Germanic *bugjaną (“to buy, purchase”). Cognate with Old English bycgan, Old Saxon buggian, Gothic 𐌱𐌿𐌲𐌾𐌰𐌽 (bugjan).

Verb

byggja (singular past indicative bygði, plural past indicative bygðu, past participle bygðr)

1. to let out
2. to lend money at interest

Conjugation

Conjugation of byggja — active (weak class 1)

infinitive	byggja
present participle	byggjandi
past participle	bygðr
indicative	present	past
1st-person singular	byggi	bygða
2nd-person singular	byggir	bygðir
3rd-person singular	byggir	bygði
1st-person plural	byggjum	bygðum
2nd-person plural	byggið	bygðuð
3rd-person plural	byggja	bygðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	byggja	bygða
2nd-person singular	byggir	bygðir
3rd-person singular	byggi	bygði
1st-person plural	byggim	bygðim
2nd-person plural	byggið	bygðið
3rd-person plural	byggi	bygði
imperative	present
2nd-person singular	bygg, byggi
1st-person plural	byggjum
2nd-person plural	byggið

Conjugation of byggja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	byggjask
present participle	byggjandisk
past participle	byggzk
indicative	present	past
1st-person singular	byggjumk	bygðumk
2nd-person singular	byggisk	bygðisk
3rd-person singular	byggisk	bygðisk
1st-person plural	byggjumsk	bygðumsk
2nd-person plural	byggizk	bygðuzk
3rd-person plural	byggjask	bygðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	byggjumk	bygðumk
2nd-person singular	byggisk	bygðisk
3rd-person singular	byggisk	bygðisk
1st-person plural	byggimsk	bygðimsk
2nd-person plural	byggizk	bygðizk
3rd-person plural	byggisk	bygðisk
imperative	present
2nd-person singular	byggsk, byggisk
1st-person plural	byggjumsk
2nd-person plural	byggizk

References

• “byggja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press