chroniczny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Latin chronicus +‎ -ny, from Ancient Greek χρονικός (khronikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /xrɔˈɲit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: chro‧nicz‧ny

Adjective

chroniczny (not comparable, derived adverb chronicznie)

1. (medicine) chronic (prolonged or slow to heal)

   Synonyms: ciągły, długotrwały, przewlekły

Declension

Declension of chroniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	chroniczny		chroniczna	chroniczne	chroniczni	chroniczne
genitive	chronicznego		chronicznej	chronicznego	chronicznych
dative	chronicznemu		chronicznej	chronicznemu	chronicznym
accusative	chronicznego	chroniczny	chroniczną	chroniczne	chronicznych	chroniczne
instrumental	chronicznym		chroniczną	chronicznym	chronicznymi
locative	chronicznym		chronicznej	chronicznym	chronicznych

Derived terms

adjective

• achroniczny

 

Further reading

• chroniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chroniczny in Polish dictionaries at PWN