dźiwi

See also: dziwi

Upper Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʒiwi/
• Rhymes: -iwi
• Syllabification: dźi‧wi

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *divьjь (“natural, intact; feral, wild”). By surface analysis, dźiwy +‎ -i.

Adjective

dźiwi (comparative dźiwiši, superlative najdźiwiši, absolute superlative nanajdźiwiši, excessive předźiwi, adverb dźiwjo or dźiwje)

1. wild, feral

   Nic wšitke dźiwje zwěrjata móža so domestifikować.

   Not all wild animals can be domesticated.

Declension

Declension of dźiwi

	singular				dual		plural
	masculine		neuter	feminine	virile	nonvirile	virile	nonvirile
	personal/animal	inanimate
nominative, vocative	dźiwi		dźiwje	dźiwja	dźiwjej		dźiwi	dźiwje
genitive	dźiwjeho dźiwjoh¹			dźiwjeje	dźiwjeju		dźiwich
dative	dźiwjemu dźiwjom¹			dźiwjej	dźiwimaj		dźiwim
accusative	dźiwjeho dźiwjoh¹	dźiwi	dźiwje	dźiwju	dźiwjeju	dźiwjej	dźiwich	dźiwje
instrumental	dźiwim			dźiwjej	dźiwimaj		dźiwimi
locative							dźiwich

¹ Poetic or colloquial.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

dźiwi

1. third-person singular present of dźiwić

Further reading

• “dźiwi” in Soblex