defectief

Dutch

Alternative forms

• defectijf (obsolete)

Etymology

Borrowed from Middle French défectif or Latin defectivus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdeː.fɛkˈtif/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: de‧fec‧tief
• Rhymes: -if

Adjective

defectief (not comparable)

1. defective (having defects)
2. (linguistics) defective (lacking certain inflected forms)
3. (linguistics) defective (spelt without matres lectionis)

Declension

Declension of defectief
uninflected	defectief
inflected	defectieve
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		defectief
indefinite	m./f. sing.	defectieve
	n. sing.	defectief
	plural	defectieve
definite		defectieve
partitive		defectiefs