Latin

edit

Etymology

edit

Perfect participle of dēprecor

Participle

edit

dēprecātus (feminine dēprecāta, neuter dēprecātum); first/second-declension participle

  1. averted; deprecated
  2. interceded

Declension

edit

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēprecātus dēprecāta dēprecātum dēprecātī dēprecātae dēprecāta
genitive dēprecātī dēprecātae dēprecātī dēprecātōrum dēprecātārum dēprecātōrum
dative dēprecātō dēprecātae dēprecātō dēprecātīs
accusative dēprecātum dēprecātam dēprecātum dēprecātōs dēprecātās dēprecāta
ablative dēprecātō dēprecātā dēprecātō dēprecātīs
vocative dēprecāte dēprecāta dēprecātum dēprecātī dēprecātae dēprecāta
  NODES
Note 1