English

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit
  This entry needs a photograph or drawing for illustration. Please try to find a suitable image on Wikimedia Commons or upload one there yourself!

Probably from dizen, dize (to dress with flax for spinning), equivalent to the first element of distaff.[1][2]

Noun

edit

diz (plural dizzes)

  1. A tool, often a flat circle, with one or more holes for passing wool through to form roving of a specified thickness.
    • 2014, Beth Smith, The Spinner's Book of Fleece, page 118:
      A diz is a tool that helps you remove fiber from a comb and create a nice length of top that is a consistent thickness and ready to spin. Many dizzes have holes of varying sizes, so that you can choose the size most appropriate for the yarn you intend to spin: a large hole for bulky yarn, a smaller hole for finer yarn.

Verb

edit

diz (third-person singular simple present dizzes, present participle dizzing, simple past and past participle dizzed)

  1. To pass wool through a diz.

References

edit
  1. ^ John Mercer (1978) The Spinner's Workshop, Dorchester: Prism Press, →ISBN, page 85
  2. ^ Maryanne Ladensack (2021 July 7) “Essentials: Niddy-noddy, doffer, and diz—oh, my!”, in Spin Off[1], Long Thread Media, archived from the original on 2022-12-15

Etymology 2

edit

Verb

edit

diz

  1. third-person singular simple present indicative of de
  2. third-person singular simple present indicative of dee

References

edit

Azerbaijani

edit
Other scripts
Cyrillic диз
Abjad دیز

Etymology

edit

From Proto-Turkic *tīŕ, *tǖŕ (knee). Cognate with Turkish diz (knee).

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Noun

edit

diz (definite accusative dizi, plural dizlər)

  1. knee
    diz çökmək (intransitive)to kneel
    diz çökdürmək (transitive)to cause to kneel

Declension

edit
    Declension of diz
singular plural
nominative diz
dizlər
definite accusative dizi
dizləri
dative dizə
dizlərə
locative dizdə
dizlərdə
ablative dizdən
dizlərdən
definite genitive dizin
dizlərin
    Possessive forms of diz
nominative
singular plural
mənim (my) dizim dizlərim
sənin (your) dizin dizlərin
onun (his/her/its) dizi dizləri
bizim (our) dizimiz dizlərimiz
sizin (your) diziniz dizləriniz
onların (their) dizi or dizləri dizləri
accusative
singular plural
mənim (my) dizimi dizlərimi
sənin (your) dizini dizlərini
onun (his/her/its) dizini dizlərini
bizim (our) dizimizi dizlərimizi
sizin (your) dizinizi dizlərinizi
onların (their) dizini or dizlərini dizlərini
dative
singular plural
mənim (my) dizimə dizlərimə
sənin (your) dizinə dizlərinə
onun (his/her/its) dizinə dizlərinə
bizim (our) dizimizə dizlərimizə
sizin (your) dizinizə dizlərinizə
onların (their) dizinə or dizlərinə dizlərinə
locative
singular plural
mənim (my) dizimdə dizlərimdə
sənin (your) dizində dizlərində
onun (his/her/its) dizində dizlərində
bizim (our) dizimizdə dizlərimizdə
sizin (your) dizinizdə dizlərinizdə
onların (their) dizində or dizlərində dizlərində
ablative
singular plural
mənim (my) dizimdən dizlərimdən
sənin (your) dizindən dizlərindən
onun (his/her/its) dizindən dizlərindən
bizim (our) dizimizdən dizlərimizdən
sizin (your) dizinizdən dizlərinizdən
onların (their) dizindən or dizlərindən dizlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) dizimin dizlərimin
sənin (your) dizinin dizlərinin
onun (his/her/its) dizinin dizlərinin
bizim (our) dizimizin dizlərimizin
sizin (your) dizinizin dizlərinizin
onların (their) dizinin or dizlərinin dizlərinin

Galician

edit

Verb

edit

diz

  1. (reintegrationist norm) inflection of dizer:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Kamkata-viri

edit

Alternative forms

edit
  • dić (Eastern Kata-viri, Kamviri)

Etymology

edit

From Proto-Nuristani *didzwā, from Proto-Indo-Iranian *diȷ́ʰwáH, from Proto-Indo-European *dn̥ǵʰwéh₂s.

Pronunciation

edit

Noun

edit

diz f (Western Kata-viri)[1]

  1. tongue

References

edit
  1. ^ Strand, Richard F. (2016) “d′iz”, in Nûristânî Etymological Lexicon[2]

Ladino

edit

Etymology

edit

Borrowed from Turkish diz.

Noun

edit

diz m (Latin spelling)

  1. (anatomy) knee

Synonyms

edit

Louisiana Creole

edit
Louisiana Creole cardinal numbers
 <  9 10 11  > 
    Cardinal : diz

Etymology

edit

Inherited from French dix (ten).

Pronunciation

edit

Numeral

edit

diz

  1. ten

Usage notes

edit
  • Precedes vowel-initial words. See usage notes at dis.
edit

Noun

edit

diz

  1. pile of trash and debris or driftwood accumulated in a stream by the whirling water

Northern Kurdish

edit

Etymology

edit

Related to Persian دزد (dozd).

Noun

edit

diz m or f

  1. thief

Old French

edit

Noun

edit

diz m

  1. inflection of dit:
    1. oblique plural
    2. nominative singular

Old High German

edit

Etymology

edit

from Proto-Germanic *þitt

Determiner

edit

diz

  1. nominative/accusative neuter singular of dese

Pronoun

edit

diz

  1. nominative/accusative neuter singular of dese

References

edit
  1. Lander, Eric T. The History of the Reinforced Demonstrative in Nordic Regional Variation and Reconstruction, 65.

Portuguese

edit

Pronunciation

edit
 

  • Rhymes: (Brazil) -is, (Portugal, Rio de Janeiro) -iʃ
  • Hyphenation: diz

Verb

edit

diz

  1. inflection of dizer:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romani

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Iranian.

Noun

edit

diz f (nominative plural dizǎ)

  1. town, city
  2. castle

References

edit
  • Boretzky, Norbert, Igla, Birgit (1994) “diz”, in Wörterbuch Romani-Deutsch-Englisch für den südosteuropäischen Raum : mit einer Grammatik der Dialektvarianten [Romani-German-English dictionary for the Southern European region] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, →ISBN, page 74
  • Marcel Courthiade (2009) “i/e diz¹, -ǎ- ʒ. -ǎ, -ěn-”, in Melinda Rézműves, editor, Morri angluni rromane ćhibǎqi evroputni lavustik = Első rromani nyelvű európai szótáram : cigány, magyar, angol, francia, spanyol, német, ukrán, román, horvát, szlovák, görög [My First European-Romani Dictionary: Romani, Hungarian, English, French, Spanish, German, Ukrainian, Romanian, Croatian, Slovak, Greek] (overall work in Hungarian and English), Budapest: Fővárosi Onkormányzat Cigány Ház--Romano Kher, →ISBN, page 128

Turkish

edit

Etymology 1

edit

Inherited from Ottoman Turkish دیز (diz, knee), from Old Anatolian Turkish [script needed] (diz, knee), from Proto-Turkic *tīŕ, *tǖŕ (knee).[1] Compare Hungarian térd (knee), a Turkic borrowing. See also dirsek (elbow), a derivation from the same root.[2]

Noun

edit

diz (definite accusative dizi, plural dizler)

  1. (anatomy) knee
Declension
edit
Inflection
Nominative diz
Definite accusative dizi
Singular Plural
Nominative diz dizler
Definite accusative dizi dizleri
Dative dize dizlere
Locative dizde dizlerde
Ablative dizden dizlerden
Genitive dizin dizlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dizim dizlerim
2nd singular dizin dizlerin
3rd singular dizi dizleri
1st plural dizimiz dizlerimiz
2nd plural diziniz dizleriniz
3rd plural dizleri dizleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dizimi dizlerimi
2nd singular dizini dizlerini
3rd singular dizini dizlerini
1st plural dizimizi dizlerimizi
2nd plural dizinizi dizlerinizi
3rd plural dizlerini dizlerini
Dative
Singular Plural
1st singular dizime dizlerime
2nd singular dizine dizlerine
3rd singular dizine dizlerine
1st plural dizimize dizlerimize
2nd plural dizinize dizlerinize
3rd plural dizlerine dizlerine
Locative
Singular Plural
1st singular dizimde dizlerimde
2nd singular dizinde dizlerinde
3rd singular dizinde dizlerinde
1st plural dizimizde dizlerimizde
2nd plural dizinizde dizlerinizde
3rd plural dizlerinde dizlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular dizimden dizlerimden
2nd singular dizinden dizlerinden
3rd singular dizinden dizlerinden
1st plural dizimizden dizlerimizden
2nd plural dizinizden dizlerinizden
3rd plural dizlerinden dizlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular dizimin dizlerimin
2nd singular dizinin dizlerinin
3rd singular dizinin dizlerinin
1st plural dizimizin dizlerimizin
2nd plural dizinizin dizlerinizin
3rd plural dizlerinin dizlerinin
Derived terms
edit
edit

Etymology 2

edit

Verb

edit

diz

  1. second-person singular imperative of dizmek

References

edit
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*dīŕ (*dǖŕ)”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*t`i̯ū́ŕe”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  NODES
Note 4