echtmijding

Dutch

FWOTD – 13 November 2022

Etymology

From echt +‎ mijden +‎ -ing.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛxtˌmɛi̯.dɪŋ/
• Hyphenation: echt‧mij‧ding

Noun

echtmijding f (plural echtmijdingen)

1. (Mennonite Anabaptism, historical) shunning of an unconverted or unconforming spouse
   • 2011, Bert Koene, De Caeskopers: een Zaanse koopmansfamilie in de Gouden Eeuw, page 73:

     Het ging zelfs zover dat echtmijding was voorgeschreven: werd van een echtpaar de man of vrouw gebannen, dan moest de huwelijkspartner alle omgang met de getroffene staken.

     It even went so far that spousal shunning was prescribed: if the husband or wife of a married couple was shunned, then the spouse had to cease all interaction with the affected person.