fabriceren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French fabriquer.

Pronunciation

• IPA^(key): /fɑbriˈseːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eːrən

Verb

fabriceren

1. (transitive) to manufacture

Conjugation

Conjugation of fabriceren (weak)
infinitive	fabriceren
past singular	fabriceerde
past participle	gefabriceerd
infinitive	fabriceren
gerund	fabriceren n
	present tense	past tense
1st person singular	fabriceer	fabriceerde
2nd person sing. (jij)	fabriceert, fabriceer2	fabriceerde
2nd person sing. (u)	fabriceert	fabriceerde
2nd person sing. (gij)	fabriceert	fabriceerde
3rd person singular	fabriceert	fabriceerde
plural	fabriceren	fabriceerden
subjunctive sing.1	fabricere	fabriceerde
subjunctive plur.1	fabriceren	fabriceerden
imperative sing.	fabriceer
imperative plur.1	fabriceert
participles	fabricerend	gefabriceerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• fabricatie
• fabriek
• fabrikant

Descendants

• → Lokono: fabrisirdun