firra
Icelandic
editEtymology 1
editNoun
editfirra f (genitive singular firru, nominative plural firrur)
Declension
editEtymology 2
editFrom Old Norse firra, from Proto-Germanic *firrijaną.
Verb
editfirra (weak verb, third-person singular past indicative firrti, supine firrt)
Conjugation
editfirra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að firra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
firrt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
firrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég firri | við firrum | present (nútíð) |
ég firri | við firrum |
| þú firrir | þið firrið | þú firrir | þið firrið | ||
| hann, hún, það firrir | þeir, þær, þau firra | hann, hún, það firri | þeir, þær, þau firri | ||
| past (þátíð) |
ég firrti | við firrtum | past (þátíð) |
ég firrti | við firrtum |
| þú firrtir | þið firrtuð | þú firrtir | þið firrtuð | ||
| hann, hún, það firrti | þeir, þær, þau firrtu | hann, hún, það firrti | þeir, þær, þau firrtu | ||
| imperative (boðháttur) |
firr (þú) | firrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| firrtu | firriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að firrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
firrst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
firrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég firrist | við firrumst | present (nútíð) |
ég firrist | við firrumst |
| þú firrist | þið firrist | þú firrist | þið firrist | ||
| hann, hún, það firrist | þeir, þær, þau firrast | hann, hún, það firrist | þeir, þær, þau firrist | ||
| past (þátíð) |
ég firrtist | við firrtumst | past (þátíð) |
ég firrtist | við firrtumst |
| þú firrtist | þið firrtust | þú firrtist | þið firrtust | ||
| hann, hún, það firrtist | þeir, þær, þau firrtust | hann, hún, það firrtist | þeir, þær, þau firrtust | ||
| imperative (boðháttur) |
firrst (þú) | firrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| firrstu | firristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
firrtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
firrtur | firrt | firrt | firrtir | firrtar | firrt | |
| accusative (þolfall) |
firrtan | firrta | firrt | firrta | firrtar | firrt | |
| dative (þágufall) |
firrtum | firrtri | firrtu | firrtum | firrtum | firrtum | |
| genitive (eignarfall) |
firrts | firrtrar | firrts | firrtra | firrtra | firrtra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
firrti | firrta | firrta | firrtu | firrtu | firrtu | |
| accusative (þolfall) |
firrta | firrtu | firrta | firrtu | firrtu | firrtu | |
| dative (þágufall) |
firrta | firrtu | firrta | firrtu | firrtu | firrtu | |
| genitive (eignarfall) |
firrta | firrtu | firrta | firrtu | firrtu | firrtu | |