genadeloos

Dutch

From Middle Dutch genadeloos. Equivalent to genade (“mercy”) +‎ -loos (“-less”).

genadeloos (comparative genadelozer, superlative meest genadeloos or genadeloost)

merciless, ruthless; heartless (of persons)
De strenge leraar is genadeloos: een punt per fout
The strict teacher is merciless: a point per error
merciless, unforgiving, harsh (of things)

Declension of genadeloos
uninflected	genadeloos
inflected	genadeloze
comparative	genadelozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		genadeloos	genadelozer	het genadeloost het genadelooste
indefinite	m./f. sing.	genadeloze	genadelozere	genadelooste
	n. sing.	genadeloos	genadelozer	genadelooste
	plural	genadeloze	genadelozere	genadelooste
definite		genadeloze	genadelozere	genadelooste
partitive		genadeloos	genadelozers	—