hrapa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈr̥aːpa/

  Rhymes: -aːpa

Etymology 1

From Old Norse hrapa, from Proto-Germanic *hrapaną, *hrappa- (“fast”), from Proto-Indo-European *krb(ʰ)- (“quickly”).

Verb

hrapa (weak verb, third-person singular past indicative hrapaði, supine hrapað)

1. to fall, to plunge
2. (of aircraft) to crash

Conjugation

hrapa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hrapa
supine (sagnbót)		hrapað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hrapandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hrapa	við hröpum	present (nútíð)	ég hrapi	við hröpum
	þú hrapar	þið hrapið		þú hrapir	þið hrapið
	hann, hún, það hrapar	þeir, þær, þau hrapa		hann, hún, það hrapi	þeir, þær, þau hrapi
past (þátíð)	ég hrapaði	við hröpuðum	past (þátíð)	ég hrapaði	við hröpuðum
	þú hrapaðir	þið hröpuðuð		þú hrapaðir	þið hröpuðuð
	hann, hún, það hrapaði	þeir, þær, þau hröpuðu		hann, hún, það hrapaði	þeir, þær, þau hröpuðu
imperative (boðháttur)	hrapa (þú)	hrapið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hrapaðu	hrapiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrapast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hrapast
supine (sagnbót)		hrapast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hrapandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hrapast	við hröpumst	present (nútíð)	ég hrapist	við hröpumst
	þú hrapast	þið hrapist		þú hrapist	þið hrapist
	hann, hún, það hrapast	þeir, þær, þau hrapast		hann, hún, það hrapist	þeir, þær, þau hrapist
past (þátíð)	ég hrapaðist	við hröpuðumst	past (þátíð)	ég hrapaðist	við hröpuðumst
	þú hrapaðist	þið hröpuðust		þú hrapaðist	þið hröpuðust
	hann, hún, það hrapaðist	þeir, þær, þau hröpuðust		hann, hún, það hrapaðist	þeir, þær, þau hröpuðust
imperative (boðháttur)	hrapast (þú)	hrapist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hrapastu	hrapisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrapaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hrapaður	hröpuð	hrapað		hrapaðir	hrapaðar	hröpuð
accusative (þolfall)	hrapaðan	hrapaða	hrapað		hrapaða	hrapaðar	hröpuð
dative (þágufall)	hröpuðum	hrapaðri	hröpuðu		hröpuðum	hröpuðum	hröpuðum
genitive (eignarfall)	hrapaðs	hrapaðrar	hrapaðs		hrapaðra	hrapaðra	hrapaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hrapaði	hrapaða	hrapaða		hröpuðu	hröpuðu	hröpuðu
accusative (þolfall)	hrapaða	hröpuðu	hrapaða		hröpuðu	hröpuðu	hröpuðu
dative (þágufall)	hrapaða	hröpuðu	hrapaða		hröpuðu	hröpuðu	hröpuðu
genitive (eignarfall)	hrapaða	hröpuðu	hrapaða		hröpuðu	hröpuðu	hröpuðu

Related terms

• hrap

Etymology 2

Noun

hrapa

1. indefinite genitive plural of hrap