kúfa

See also: kufa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰuːva/

  Rhymes: -uːva

Etymology 1

Verb

kúfa (weak verb, third-person singular past indicative kúfaði, supine kúfað)

1. to fill past the brim, add a heap on top
2. (impersonal) to top (a mountain) with clouds

Conjugation

kúfa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kúfa
supine (sagnbót)		kúfað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kúfandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kúfa	við kúfum	present (nútíð)	ég kúfi	við kúfum
	þú kúfar	þið kúfið		þú kúfir	þið kúfið
	hann, hún, það kúfar	þeir, þær, þau kúfa		hann, hún, það kúfi	þeir, þær, þau kúfi
past (þátíð)	ég kúfaði	við kúfuðum	past (þátíð)	ég kúfaði	við kúfuðum
	þú kúfaðir	þið kúfuðuð		þú kúfaðir	þið kúfuðuð
	hann, hún, það kúfaði	þeir, þær, þau kúfuðu		hann, hún, það kúfaði	þeir, þær, þau kúfuðu
imperative (boðháttur)	kúfa (þú)	kúfið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kúfaðu	kúfiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kúfast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kúfast
supine (sagnbót)		kúfast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kúfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kúfast	við kúfumst	present (nútíð)	ég kúfist	við kúfumst
	þú kúfast	þið kúfist		þú kúfist	þið kúfist
	hann, hún, það kúfast	þeir, þær, þau kúfast		hann, hún, það kúfist	þeir, þær, þau kúfist
past (þátíð)	ég kúfaðist	við kúfuðumst	past (þátíð)	ég kúfaðist	við kúfuðumst
	þú kúfaðist	þið kúfuðust		þú kúfaðist	þið kúfuðust
	hann, hún, það kúfaðist	þeir, þær, þau kúfuðust		hann, hún, það kúfaðist	þeir, þær, þau kúfuðust
imperative (boðháttur)	kúfast (þú)	kúfist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kúfastu	kúfisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kúfaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kúfaður	kúfuð	kúfað		kúfaðir	kúfaðar	kúfuð
accusative (þolfall)	kúfaðan	kúfaða	kúfað		kúfaða	kúfaðar	kúfuð
dative (þágufall)	kúfuðum	kúfaðri	kúfuðu		kúfuðum	kúfuðum	kúfuðum
genitive (eignarfall)	kúfaðs	kúfaðrar	kúfaðs		kúfaðra	kúfaðra	kúfaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kúfaði	kúfaða	kúfaða		kúfuðu	kúfuðu	kúfuðu
accusative (þolfall)	kúfaða	kúfuðu	kúfaða		kúfuðu	kúfuðu	kúfuðu
dative (þágufall)	kúfaða	kúfuðu	kúfaða		kúfuðu	kúfuðu	kúfuðu
genitive (eignarfall)	kúfaða	kúfuðu	kúfaða		kúfuðu	kúfuðu	kúfuðu

Synonyms

• kúffylla

Etymology 2

Noun

kúfa f (genitive singular kúfu, nominative plural kúfur)

1. a sea snail of the genus Velutina

Declension

Declension of kúfa (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kúfa	kúfan	kúfur	kúfurnar
accusative	kúfu	kúfuna	kúfur	kúfurnar
dative	kúfu	kúfunni	kúfum	kúfunum
genitive	kúfu	kúfunnar	kúfna	kúfnanna

Lingala

Etymology

From Swahili kufa, borrowed before 1900.

Verb

-kúfa (infinitive kokúfa)

1. to die

   Synonym: -wâ

Derived terms

• Verbal derivations:
  • Applicative: -kúfela
  • Causative: -kúfisa