kikut

See also: Kikut

Finnish

Noun

kikut

1. nominative plural of kikku

Anagrams

• kitku, kukit, tikku, tukki

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kykutъ.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈki.kut/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈki.kut]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikut
• Syllabification: ki‧kut
• Homophone: Kikut

Noun

kikut m inan (diminutive kikucik)

1. stump (remains of a limb)

Declension

Declension of kikut

	singular	plural
nominative	kikut	kikuty
genitive	kikuta	kikutów
dative	kikutowi	kikutom
accusative	kikut	kikuty
instrumental	kikutem	kikutami
locative	kikucie	kikutach
vocative	kikucie	kikuty

Derived terms

noun

• kikutnica

 

verb

• kikutać impf

 

Related terms

noun

• kiczka

 

Noun

kikut m pers

1. (Przemyśl) Synonym of mańkut

Further reading

• kikut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kikut in Polish dictionaries at PWN
• Słownik etymologiczny języka polskiego/kika on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• Antoni Kalina, editor (1898), “kikut”, in Lud. Organ Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie (in Polish), volume 4, Lviv: Towarzystwo Ludoznawcze, page 307