kombini

Esperanto

Etymology

From Italian combinare, French combiner, German kombinieren, English combine, Russian комбини́ровать (kombinírovatʹ), Polish kombinować, all from Late Latin combīnō (“I combine, unite”).

Pronunciation

• IPA^(key): [komˈbini]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ini
• Hyphenation: kom‧bi‧ni

Verb

kombini (present kombinas, past kombinis, future kombinos, conditional kombinus, volitive kombinu)

1. (transitive) To join or merge to form a single unit or substance; to amalgamate, merge.

   Kombinu la farunon kun la margarino kaj salo.

   Combine the flour with the margarine and salt.

2. (transitive) To unite for a common purpose; to cooperate, collaborate.

   Instruistaroj kombinis por trakti diversajn problemojn.

   Groups of teachers combined to tackle a variety of problems.

Conjugation

Conjugation of kombini

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		kombinas		kombinis		kombinos
active participle		kombinanta	kombinantaj	kombininta	kombinintaj	kombinonta	kombinontaj
	acc.	kombinantan	kombinantajn	kombinintan	kombinintajn	kombinontan	kombinontajn
passive participle		kombinata	kombinataj	kombinita	kombinitaj	kombinota	kombinotaj
	acc.	kombinatan	kombinatajn	kombinitan	kombinitajn	kombinotan	kombinotajn
nominal active participle		kombinanto	kombinantoj	kombininto	kombinintoj	kombinonto	kombinontoj
	acc.	kombinanton	kombinantojn	kombininton	kombinintojn	kombinonton	kombinontojn
nominal passive participle		kombinato	kombinatoj	kombinito	kombinitoj	kombinoto	kombinotoj
	acc.	kombinaton	kombinatojn	kombiniton	kombinitojn	kombinoton	kombinotojn
adverbial active participle		kombinante		kombininte		kombinonte
adverbial passive participle		kombinate		kombinite		kombinote

infinitive		kombini						imperative		kombinu						conditional		kombinus

Derived terms

• kombinado
• kombinaĵo
• kombiniĝi
• kombinilo
• kombinumo
• lineara kombinaĵo
• malkombini
• rekombiniĝo

 

See also

• miksi (“to mix”)