kropka

See also: Kropka, kropką, and Kropką

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kropka, from Proto-Slavic *kropъka. By surface analysis, kropić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrɔp.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpka
• Syllabification: krop‧ka
• Homophones: krobka, Kropka

Noun

kropka f (diminutive kropeczka, augmentative kropa)

1. dot
2. period (punctation mark)

Declension

Declension of kropka

	singular	plural
nominative	kropka	kropki
genitive	kropki	kropek
dative	kropce	kropkom
accusative	kropkę	kropki
instrumental	kropką	kropkami
locative	kropce	kropkach
vocative	kropko	kropki

Derived terms

adjectives

• kropkowaty
• kropkowy

 

nouns

• dwukropek
• wielokropek

 

particles

• i koniec kropka
• i kropka
• koniec i kropka

 

verbs

• być w kropce impf
• kropkować impf
• znaleźć się w kropce pf

 

Related terms

adjectives

• kropiasty
• kropkowany

 

noun

• kropeńka

 

verbs

• kropić impf
• kropnąć pf

 

Further reading

• kropka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kropka in Polish dictionaries at PWN