Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *kričati (to cry, scream).

Pronunciation

edit
 
  • IPA(key): /ˈkʂɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: krzy‧czeć

Verb

edit

krzyczeć impf (perfective krzyknąć)

  1. (transitive, intransitive) to shout
  2. (intransitive, Przemyśl) Synonym of płakać
    Cicho, cicho! Nie krzycz. (Przemyśl)Quiet, quiet! Don't cry.

Conjugation

edit
Conjugation of krzyczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive krzyczeć
present tense 1st krzyczę krzyczymy
2nd krzyczysz krzyczycie
3rd krzyczy krzyczą
impersonal krzyczy się
past tense 1st krzyczałem,
-(e)m krzyczał
krzyczałam,
-(e)m krzyczała
krzyczałom,
-(e)m krzyczało
krzyczeliśmy,
-(e)śmy krzyczeli
krzyczałyśmy,
-(e)śmy krzyczały
2nd krzyczałeś,
-(e)ś krzyczał
krzyczałaś,
-(e)ś krzyczała
krzyczałoś,
-(e)ś krzyczało
krzyczeliście,
-(e)ście krzyczeli
krzyczałyście,
-(e)ście krzyczały
3rd krzyczał krzyczała krzyczało krzyczeli krzyczały
impersonal krzyczano
future tense 1st będę krzyczał,
będę krzyczeć
będę krzyczała,
będę krzyczeć
będę krzyczało,
będę krzyczeć
będziemy krzyczeli,
będziemy krzyczeć
będziemy krzyczały,
będziemy krzyczeć
2nd będziesz krzyczał,
będziesz krzyczeć
będziesz krzyczała,
będziesz krzyczeć
będziesz krzyczało,
będziesz krzyczeć
będziecie krzyczeli,
będziecie krzyczeć
będziecie krzyczały,
będziecie krzyczeć
3rd będzie krzyczał,
będzie krzyczeć
będzie krzyczała,
będzie krzyczeć
będzie krzyczało,
będzie krzyczeć
będą krzyczeli,
będą krzyczeć
będą krzyczały,
będą krzyczeć
impersonal będzie krzyczeć się
conditional 1st krzyczałbym,
bym krzyczał
krzyczałabym,
bym krzyczała
krzyczałobym,
bym krzyczało
krzyczelibyśmy,
byśmy krzyczeli
krzyczałybyśmy,
byśmy krzyczały
2nd krzyczałbyś,
byś krzyczał
krzyczałabyś,
byś krzyczała
krzyczałobyś,
byś krzyczało
krzyczelibyście,
byście krzyczeli
krzyczałybyście,
byście krzyczały
3rd krzyczałby,
by krzyczał
krzyczałaby,
by krzyczała
krzyczałoby,
by krzyczało
krzyczeliby,
by krzyczeli
krzyczałyby,
by krzyczały
impersonal krzyczano by
imperative 1st niech krzyczę krzyczmy
2nd krzycz krzyczcie
3rd niech krzyczy niech krzyczą
active adjectival participle krzyczący krzycząca krzyczące krzyczący krzyczące
passive adjectival participle krzyczany krzyczana krzyczane krzyczani krzyczane
contemporary adverbial participle krzycząc
verbal noun krzyczenie

Derived terms

edit
verbs
edit
adjective
nouns

Further reading

edit
  • krzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krzyczeć in Polish dictionaries at PWN
  • Aleksander Saloni (1899) “krzyczeć”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 240
  NODES
Note 1