líða

See also: lida, Lida, Litha, Lída, and liþa

Faroese

From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The sense “suffer” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.

líða (third person singular past indicative leið, third person plural past indicative liðu, supine liðið)

Conjugation of líða (group v-35)
infinitive	líða
supine	liðið
participle (a26)¹	líðandi	liðin
	present	past
first singular	líði	leið
second singular	líður	leiðst
third singular	líður	leið
plural	líða	liðu
	imperative
singular	líð!
plural	líðið!
¹Only the past participle being declined.

From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The senses “suffer, tolerate” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.

líða (strong verb, third-person singular past indicative leið, third-person plural past indicative liðu, supine liðið)

(of time) to pass, to go by [with dative]
Ætluðum við ekki að hittast í vikunni sem leið?
Weren't we going to meet last week?

Tíminn líður.
Time goes by.

Þegar leið á daginn heyrðu þeir í drauginum sem bjó í fjallinu.
They heard the ghost in the mountain as the day grew old.
(intransitive) to float, to glide
Synonym: svífa
(impersonal, intransitive) describing a specific feeling; to feel
Synonym: hafa

Hvernig líður þér? - Mér líður ekki vel.
How are you feeling? - I don't feel good.

Mér líður vel.
I feel good.

Okkur líður illa.
We feel bad.
to progress [intransitive or with dative]
Synonym: ganga

Hvernig líður náminu?
How are your studies progressing?
to suffer [with accusative]
Synonym: þjást

Þú munt líða fyrir það sem vinir þínir gerðu.
You shall suffer for what your friends did.
to endure, to tolerate [with accusative]
Synonym: þola

Ég líð ekki svona vitleysu!
I do not tolerate this kind of nonsense!

líða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að líða
supine (sagnbót)		liðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		líðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég líð	við líðum	present (nútíð)	ég líði	við líðum
	þú líður	þið líðið		þú líðir	þið líðið
	hann, hún, það líður	þeir, þær, þau líða		hann, hún, það líði	þeir, þær, þau líði

past (þátíð)	ég leið	við liðum	past (þátíð)	ég liði	við liðum
	þú leiðst	þið liðuð		þú liðir	þið liðuð
	hann, hún, það leið	þeir, þær, þau liðu		hann, hún, það liði	þeir, þær, þau liðu

imperative (boðháttur)	líð (þú)	líðið (þið)
	líddu	líðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

líðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að líðast
supine (sagnbót)		liðist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		líðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég líðst	við líðumst	present (nútíð)	ég líðist	við líðumst
	þú líðst	þið líðist		þú líðist	þið líðist
	hann, hún, það líðst	þeir, þær, þau líðast		hann, hún, það líðist	þeir, þær, þau líðist

past (þátíð)	ég leiðst	við liðumst	past (þátíð)	ég liðist	við liðumst
	þú leiðst	þið liðust		þú liðist	þið liðust
	hann, hún, það leiðst	þeir, þær, þau liðust		hann, hún, það liðist	þeir, þær, þau liðust

imperative (boðháttur)	líðst (þú)	líðist (þið)
	líðstu	líðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

liðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	liðinn	liðin	liðið	liðnir	liðnar	liðin
accusative (þolfall)	liðinn	liðna	liðið	liðna	liðnar	liðin
dative (þágufall)	liðnum	liðinni	liðnu	liðnum	liðnum	liðnum
genitive (eignarfall)	liðins	liðinnar	liðins	liðinna	liðinna	liðinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	liðni	liðna	liðna	liðnu	liðnu	liðnu
accusative (þolfall)	liðna	liðnu	liðna	liðnu	liðnu	liðnu
dative (þágufall)	liðna	liðnu	liðna	liðnu	liðnu	liðnu
genitive (eignarfall)	liðna	liðnu	liðna	liðnu	liðnu	liðnu

derived terms from líða

Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)