laða

See also: lada, láda, läda, låda, lađa, łada, Lada, and Láďa

Faroese

laða

laða (weak verb, third-person singular past indicative laðaði, supine laðað)

laða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að laða
supine (sagnbót)		laðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		laðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég laða	við löðum	present (nútíð)	ég laði	við löðum
	þú laðar	þið laðið		þú laðir	þið laðið
	hann, hún, það laðar	þeir, þær, þau laða		hann, hún, það laði	þeir, þær, þau laði

past (þátíð)	ég laðaði	við löðuðum	past (þátíð)	ég laðaði	við löðuðum
	þú laðaðir	þið löðuðuð		þú laðaðir	þið löðuðuð
	hann, hún, það laðaði	þeir, þær, þau löðuðu		hann, hún, það laðaði	þeir, þær, þau löðuðu

imperative (boðháttur)	laða (þú)	laðið (þið)
	laðaðu	laðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

laðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að laðast
supine (sagnbót)		laðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		laðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég laðast	við löðumst	present (nútíð)	ég laðist	við löðumst
	þú laðast	þið laðist		þú laðist	þið laðist
	hann, hún, það laðast	þeir, þær, þau laðast		hann, hún, það laðist	þeir, þær, þau laðist

past (þátíð)	ég laðaðist	við löðuðumst	past (þátíð)	ég laðaðist	við löðuðumst
	þú laðaðist	þið löðuðust		þú laðaðist	þið löðuðust
	hann, hún, það laðaðist	þeir, þær, þau löðuðust		hann, hún, það laðaðist	þeir, þær, þau löðuðust

imperative (boðháttur)	laðast (þú)	laðist (þið)
	laðastu	laðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

laðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	laðaður	löðuð	laðað	laðaðir	laðaðar	löðuð
accusative (þolfall)	laðaðan	laðaða	laðað	laðaða	laðaðar	löðuð
dative (þágufall)	löðuðum	laðaðri	löðuðu	löðuðum	löðuðum	löðuðum
genitive (eignarfall)	laðaðs	laðaðrar	laðaðs	laðaðra	laðaðra	laðaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	laðaði	laðaða	laðaða	löðuðu	löðuðu	löðuðu
accusative (þolfall)	laðaða	löðuðu	laðaða	löðuðu	löðuðu	löðuðu
dative (þágufall)	laðaða	löðuðu	laðaða	löðuðu	löðuðu	löðuðu
genitive (eignarfall)	laðaða	löðuðu	laðaða	löðuðu	löðuðu	löðuðu