lijnen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɛi̯.nə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: lij‧nen
• Rhymes: -ɛi̯nən

Etymology 1

From lijn (“line”) +‎ -en.

Verb

lijnen

1. to draw lines
2. to form a line, to be on (a) line(s)
3. (intransitive) to diet in order to get a slim(mer) waistline

   Synonym: diëten

Conjugation

Conjugation of lijnen (weak)
infinitive	lijnen
past singular	lijnde
past participle	gelijnd
infinitive	lijnen
gerund	lijnen n
	present tense	past tense
1st person singular	lijn	lijnde
2nd person sing. (jij)	lijnt, lijn2	lijnde
2nd person sing. (u)	lijnt	lijnde
2nd person sing. (gij)	lijnt	lijnde
3rd person singular	lijnt	lijnde
plural	lijnen	lijnden
subjunctive sing.1	lijne	lijnde
subjunctive plur.1	lijnen	lijnden
imperative sing.	lijn
imperative plur.1	lijnt
participles	lijnend	gelijnd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• lijner
• uitlijnen

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

lijnen

1. plural of lijn