luukas

See also: Luukas

Ingrian

Etymology

From luu (“bone”) +‎ -kas.

Pronunciation

• (Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈluːkɑs/, [ˈɫuːkəz̠]
• (Soikkola) IPA^(key): /ˈluːkɑs/, [ˈɫuːɡ̊ɑʒ̥]
• Rhymes: -uːkɑs
• Hyphenation: luu‧kas

Noun

luukas

1. bony (having many bone but little flesh)

Declension

Declension of luukas (type 2/patsas, kk-k gradation)
	singular	plural
nominative	luukas	luukkaat
genitive	luukkaan	luukkain
partitive	luukasta, luukast	luukkaita, luukkaja
illative	luukkaasse	luukkaisse
inessive	luukkaas	luukkais
elative	luukkaast	luukkaist
allative	luukkaalle	luukkaille
adessive	luukkaal	luukkail
ablative	luukkaalt	luukkailt
translative	luukkaaks	luukkaiks
essive	luukkaanna, luukkaan	luukkainna, luukkain
exessive1)	luukkaant	luukkaint
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

• Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 282