See also: mówienié

Old Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *mъlvľenьje. By surface analysis, mówić +‎ -enie. First attested in 1433.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /mɔːvjɛɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /movjɛɲe/

Noun

edit

mówienie n

  1. verbal noun of mówić (talking)
    • 1874-1891 [1433], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXIII, page 293:
      Nad mowienie
      [Nad movyenye]
  2. (attested in Lesser Poland) conversation
    • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI[4], Krakow, page 717:
      A tez w pozpolythem movyenyv (in communi ... loquela)... [maj]ą sye przysągy vyarovaczi
      [A też w pospolitem mowieniu (in communi ... loquela)... [maj]ą sie przysięgi wiarować]
  3. (attested in Masovia) verbal noun of mówić (appearing in court with statements)
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 78:
      Komornyczy albo vrzadnyczy... nye mayą, nyszlyby wlosthne szwe rzeczy, mowycz any kv mowyenyv rzeczy sz sądv szą wsznoszycz (non debebunt alias causas, nisi proprias, procurare vel procurandum se de iudicio levare)
      [Komornicy albo urzędnicy... nie mają, niżliby włostne swe rzeczy, mowić ani ku mowieniu rzeczy z sądu się wznosić (non debebunt alias causas, nisi proprias, procurare vel procurandum se de iudicio levare)]
  4. (attested in Lesser Poland) speech (formal session of speaking, especially a long oral message given publicly by one person)
    Synonym: mowa
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[5], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 103, 35:
      Wessolee bødz gemv *mlowenye (eloquium, Puł: molwyenye) moye
      [Wiesiołe bądź jemu mołwienie (eloquium, Puł: mołwienie) moje]
    • 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[6], 19, 33:
      Modlytwa gego y vsliszenye, wszitki grzechi a potøpa... popysano wszitko w mowyenyv Ozay (scripta sunt in sermonibus Hozai)
      [A modlitwa jego i usłyszenie [i] wszytki grzechy a potępa... popisano wszytko w mowieniu Ozaj (scripta sunt in sermonibus Hozai)]

Descendants

edit
  • Polish: mówienie

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mówienie, mołwienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish mówienie. By surface analysis, mówić +‎ -enie.

Pronunciation

edit
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: mó‧wie‧nie

Noun

edit

mówienie n

  1. (uncountable) verbal noun of mówić
  2. (uncountable, Middle Polish) Synonym of mowa (speech, ability to speak)
  3. (countable, Middle Polish) Synonym of przemówienie (speech, formal event)

Declension

edit

Further reading

edit
  NODES
see 1