nokta

English

Noun

nokta (plural noktas)

1. The Eastern Arabic numeral representing the number zero: ٠.
   • 1857, Edward Sang, The Higher Arithmetic: Being a Sequel to Elementary Arithmetic, page 61:

     The formation of the successive terms may be more clearly shown by omitting the zeros altogether, or by supplying their places with noktas, as in the margin, where it is seen that, while the root descends by one step at a time, the square descends two steps in the scale.

   • 1874, British Association for the Advancement of Science, Report of the Annual Meeting, volume 45, page 61:

     The change of figure in the line is denoted by an Arabic nokta (a sign like the diamond in a pack of cards); and this, though very clear for 0's, leaves the other figures unchanged, […]

Esperanto

Etymology

nokt- + -a

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnokta/

• Audio:

  (file)

Adjective

nokta (accusative singular noktan, plural noktaj, accusative plural noktajn)

1. nocturnal

Antonyms

• taga

Faroese

Verb

nokta (third person singular past indicative noktaði, third person plural past indicative noktað, supine noktað)

1. to refuse, to reject

Conjugation

Conjugation of nokta (group v-30)
infinitive	nokta
supine	noktað
participle (a6)1	noktandi	noktaður
	present	past
first singular	nokti	noktaði
second singular	noktar	noktaði
third singular	noktar	noktaði
plural	nokta	noktaðu
	imperative
singular	nokta!
plural	noktið!
1Only the past participle being declined.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish نقطه (nokta), from Arabic نُقْطَة (nuqṭa). See Azerbaijani nöqtə.

Pronunciation

• IPA^(key): /nok.tɑ/

Noun

nokta (definite accusative noktayı, plural noktalar)

1. dot
2. point
3. full stop, period

Declension

Inflection
Nominative	nokta
Definite accusative	noktayı
	Singular	Plural
Nominative	nokta	noktalar
Definite accusative	noktayı	noktaları
Dative	noktaya	noktalara
Locative	noktada	noktalarda
Ablative	noktadan	noktalardan
Genitive	noktanın	noktaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular noktam noktalarım 2nd singular noktan noktaların 3rd singular noktası noktaları 1st plural noktamız noktalarımız 2nd plural noktanız noktalarınız 3rd plural noktaları noktaları Definite accusative Singular Plural 1st singular noktamı noktalarımı 2nd singular noktanı noktalarını 3rd singular noktasını noktalarını 1st plural noktamızı noktalarımızı 2nd plural noktanızı noktalarınızı 3rd plural noktalarını noktalarını Dative Singular Plural 1st singular noktama noktalarıma 2nd singular noktana noktalarına 3rd singular noktasına noktalarına 1st plural noktamıza noktalarımıza 2nd plural noktanıza noktalarınıza 3rd plural noktalarına noktalarına Locative Singular Plural 1st singular noktamda noktalarımda 2nd singular noktanda noktalarında 3rd singular noktasında noktalarında 1st plural noktamızda noktalarımızda 2nd plural noktanızda noktalarınızda 3rd plural noktalarında noktalarında Ablative Singular Plural 1st singular noktamdan noktalarımdan 2nd singular noktandan noktalarından 3rd singular noktasından noktalarından 1st plural noktamızdan noktalarımızdan 2nd plural noktanızdan noktalarınızdan 3rd plural noktalarından noktalarından Genitive Singular Plural 1st singular noktamın noktalarımın 2nd singular noktanın noktalarının 3rd singular noktasının noktalarının 1st plural noktamızın noktalarımızın 2nd plural noktanızın noktalarınızın 3rd plural noktalarının noktalarının

Hyponyms

Hyponyms of nokta (dot)

• erime noktası
• kaynama noktası
• veri noktası

 

Derived terms

• (dot): noktalama
• noktai nazar (“point of view”)