odpowiadacz

Old Polish

Alternative forms

• odpowiedacz

Etymology

From odpowiadać +‎ -acz. First attested in the before the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔtpɔvjadat͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔtpɔvjadat͡ʃ/

Noun

odpowiadacz m animacy unattested

1. (law, attested in Greater Poland) defendant

   Synonym: odpowiedźca

   • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 77:

     Ktoremu vpadnye ten ortel, szlowye ktho straczy, bąndz powod, bądz odpowyadacz, ten ma zaplaczycz ty pyenyadze za then ortel, a maya tho rowno, powod y odpowyadacz

     [Ktoremu upadnie ten ortel, słowie kto straci, bądź powod, bądź odpowiadacz, ten ma zapłacić ty pieniądze za ten ortel, a mają to rowno powod i odpowiadacz]

Related terms

adjective

• odpowiedni

 

adverb

• odpowiedziale

 

nouns

• odpowiadanie
• odpowiedzenie
• odpowiedź
• odpowiedźca

 

verbs

• odpowiedzieć pf, odpowiadać impf
• powiedzieć pf, powiadać impf

 

Descendants

• Polish: odpowiadacz

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “odpowiadacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• odpowiedacz (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish odpowiadacz. By surface analysis, odpowiadać +‎ -acz.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔt.pɔˈvja.dat͡ʂ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔt.pɔˈvja.dat͡ʂ/

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: od‧po‧wia‧dacz

Noun

odpowiadacz m pers (female equivalent odpowiadaczka)

1. answerer, replier, responder
2. (Middle Polish) threatener; one who announces loyalty or war

Declension

Declension of odpowiadacz

	singular	plural
nominative	odpowiadacz	odpowiadacze
genitive	odpowiadacza	odpowiadaczy
dative	odpowiadaczowi	odpowiadaczom
accusative	odpowiadacza	odpowiadaczy
instrumental	odpowiadaczem	odpowiadaczami
locative	odpowiadaczu	odpowiadaczach
vocative	odpowiadaczu	odpowiadacze

Related terms

adjectives

• odpowiadalny
• odpowiednikowy
• odpowiedniościowy
• odpowiedzialny
• odpowiedziowy

 

adverbs

• odpowiednio
• odpowiedzialnie

 

nouns

• odpowiadalność
• odpowiedniczka
• odpowiednik
• odpowiedniość
• odpowiedzialna
• odpowiedzialność
• odpowiedzialny
• odpowiedź

 

verbs

• odpowiedzieć pf, odpowiadać impf
• powiedzieć pf, powiadać impf

 

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odpowiedacz, odpowiadacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odpowiadacz”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “odpowiadacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odpowiadacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 640