ongebruikelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ gebruikelijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

ongebruikelijk (comparative ongebruikelijker, superlative ongebruikelijkst)

1. unusual

   Het is ongebruikelijk om sneeuw te zien in deze regio.

   It is unusual to see snow in this region.

Declension

Declension of ongebruikelijk
uninflected	ongebruikelijk
inflected	ongebruikelijke
comparative	ongebruikelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ongebruikelijk	ongebruikelijker	het ongebruikelijkst het ongebruikelijkste
indefinite	m./f. sing.	ongebruikelijke	ongebruikelijkere	ongebruikelijkste
	n. sing.	ongebruikelijk	ongebruikelijker	ongebruikelijkste
	plural	ongebruikelijke	ongebruikelijkere	ongebruikelijkste
definite		ongebruikelijke	ongebruikelijkere	ongebruikelijkste
partitive		ongebruikelijks	ongebruikelijkers	—

Antonyms

• gebruikelijk