ongeschikt

Dutch

Etymology

From on- +‎ geschikt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.ɣəˈsxɪkt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧ge‧schikt

Adjective

ongeschikt (comparative ongeschikter, superlative ongeschiktst)

1. unsuitable

   Antonym: geschikt

2. unfriendly

Declension

Declension of ongeschikt
uninflected	ongeschikt
inflected	ongeschikte
comparative	ongeschikter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ongeschikt	ongeschikter	het ongeschiktst het ongeschiktste
indefinite	m./f. sing.	ongeschikte	ongeschiktere	ongeschiktste
	n. sing.	ongeschikt	ongeschikter	ongeschiktste
	plural	ongeschikte	ongeschiktere	ongeschiktste
definite		ongeschikte	ongeschiktere	ongeschiktste
partitive		ongeschikts	ongeschikters	—

Derived terms

• ongeschiktheid