onvoorwaardelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ voorwaardelijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onvoorwaardelijk (comparative onvoorwaardelijker, superlative onvoorwaardelijkst)

1. unconditional

   Antonym: voorwaardelijk

   Hij gaf haar zijn onvoorwaardelijke liefde.

   He gave her his unconditional love.

   De hulpverlener bood haar onvoorwaardelijke steun.

   The caregiver offered her unconditional support.

   De atleet had een onvoorwaardelijke toewijding aan zijn sport.

   The athlete had an unconditional dedication to his sport.

Declension

Declension of onvoorwaardelijk
uninflected	onvoorwaardelijk
inflected	onvoorwaardelijke
comparative	onvoorwaardelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onvoorwaardelijk	onvoorwaardelijker	het onvoorwaardelijkst het onvoorwaardelijkste
indefinite	m./f. sing.	onvoorwaardelijke	onvoorwaardelijkere	onvoorwaardelijkste
	n. sing.	onvoorwaardelijk	onvoorwaardelijker	onvoorwaardelijkste
	plural	onvoorwaardelijke	onvoorwaardelijkere	onvoorwaardelijkste
definite		onvoorwaardelijke	onvoorwaardelijkere	onvoorwaardelijkste
partitive		onvoorwaardelijks	onvoorwaardelijkers	—

Derived terms

• onvoorwaardelijkheid