ophemelen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ophemelen (“to hide”). Equivalent to op +‎ hemelen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

ophemelen

1. to extol, to laud, to praise into the heavens

Conjugation

Conjugation of ophemelen (weak, separable)
infinitive	ophemelen
past singular	hemelde op
past participle	opgehemeld
infinitive	ophemelen
gerund	ophemelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	hemel op	hemelde op	ophemel	ophemelde
2nd person sing. (jij)	hemelt op, hemel op2	hemelde op	ophemelt	ophemelde
2nd person sing. (u)	hemelt op	hemelde op	ophemelt	ophemelde
2nd person sing. (gij)	hemelt op	hemelde op	ophemelt	ophemelde
3rd person singular	hemelt op	hemelde op	ophemelt	ophemelde
plural	hemelen op	hemelden op	ophemelen	ophemelden
subjunctive sing.1	hemele op	hemelde op	ophemele	ophemelde
subjunctive plur.1	hemelen op	hemelden op	ophemelen	ophemelden
imperative sing.	hemel op
imperative plur.1	hemelt op
participles	ophemelend	opgehemeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• de hemel in prijzen