oprawić

Polish

Etymology

From o- +‎ prawić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈpra.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: o‧pra‧wić

Verb

oprawić pf (imperfective oprawiać)

1. (transitive) to bind (e.g. a book)
2. (transitive) to frame, to mount
3. (transitive) to skin, to flay, to prepare for eating

Conjugation

Conjugation of oprawić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oprawić
future tense	1st	oprawię			oprawimy
	2nd	oprawisz			oprawicie
	3rd	oprawi			oprawią
	impersonal	oprawi się
past tense	1st	oprawiłem, -(e)m oprawił	oprawiłam, -(e)m oprawiła	oprawiłom, -(e)m oprawiło	oprawiliśmy, -(e)śmy oprawili	oprawiłyśmy, -(e)śmy oprawiły
	2nd	oprawiłeś, -(e)ś oprawił	oprawiłaś, -(e)ś oprawiła	oprawiłoś, -(e)ś oprawiło	oprawiliście, -(e)ście oprawili	oprawiłyście, -(e)ście oprawiły
	3rd	oprawił	oprawiła	oprawiło	oprawili	oprawiły
	impersonal	oprawiono
conditional	1st	oprawiłbym, bym oprawił	oprawiłabym, bym oprawiła	oprawiłobym, bym oprawiło	oprawilibyśmy, byśmy oprawili	oprawiłybyśmy, byśmy oprawiły
	2nd	oprawiłbyś, byś oprawił	oprawiłabyś, byś oprawiła	oprawiłobyś, byś oprawiło	oprawilibyście, byście oprawili	oprawiłybyście, byście oprawiły
	3rd	oprawiłby, by oprawił	oprawiłaby, by oprawiła	oprawiłoby, by oprawiło	oprawiliby, by oprawili	oprawiłyby, by oprawiły
	impersonal	oprawiono by
imperative	1st	niech oprawię			oprawmy
	2nd	opraw			oprawcie
	3rd	niech oprawi			niech oprawią
passive adjectival participle		oprawiony	oprawiona	oprawione	oprawieni	oprawione
anterior adverbial participle		oprawiwszy
verbal noun		oprawienie

Derived terms

nouns

• oprawa
• oprawka

 

Related terms

noun

• oprawca

 

Further reading

• oprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oprawić in Polish dictionaries at PWN