From o- + samotny + -ić.
- IPA(key): /ɔ.saˈmɔt.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔtɲit͡ɕ
- Syllabification: o‧sa‧mot‧nić
osamotnić pf (imperfective osamotniać)
- (transitive) to abandon, to desert, to forsake
Conjugation of osamotnić pf
|
osamotnić
|
osamotnię
|
osamotnimy
|
osamotnisz
|
osamotnicie
|
osamotni
|
osamotnią
|
osamotni się
|
osamotniłem, -(e)m osamotnił
|
osamotniłam, -(e)m osamotniła
|
osamotniłom, -(e)m osamotniło
|
osamotniliśmy, -(e)śmy osamotnili
|
osamotniłyśmy, -(e)śmy osamotniły
|
osamotniłeś, -(e)ś osamotnił
|
osamotniłaś, -(e)ś osamotniła
|
osamotniłoś, -(e)ś osamotniło
|
osamotniliście, -(e)ście osamotnili
|
osamotniłyście, -(e)ście osamotniły
|
osamotnił
|
osamotniła
|
osamotniło
|
osamotnili
|
osamotniły
|
osamotniono
|
osamotniłbym, bym osamotnił
|
osamotniłabym, bym osamotniła
|
osamotniłobym, bym osamotniło
|
osamotnilibyśmy, byśmy osamotnili
|
osamotniłybyśmy, byśmy osamotniły
|
osamotniłbyś, byś osamotnił
|
osamotniłabyś, byś osamotniła
|
osamotniłobyś, byś osamotniło
|
osamotnilibyście, byście osamotnili
|
osamotniłybyście, byście osamotniły
|
osamotniłby, by osamotnił
|
osamotniłaby, by osamotniła
|
osamotniłoby, by osamotniło
|
osamotniliby, by osamotnili
|
osamotniłyby, by osamotniły
|
osamotniono by
|
niech osamotnię
|
osamotnijmy
|
osamotnij
|
osamotnijcie
|
niech osamotni
|
niech osamotnią
|
osamotniony
|
osamotniona
|
osamotnione
|
osamotnieni
|
osamotnione
|
osamotniwszy
|
osamotnienie
|
- osamotnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- osamotnić in Polish dictionaries at PWN