owca

See also: ôwca and owcą

Polish

owca

Etymology

Inherited from Old Polish owca, from Proto-Slavic *ovьca.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔf.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔft͡sa
• Syllabification: ow‧ca

Noun

owca f (diminutive owieczka, related adjective owczy)

1. sheep, ovine (Ovis gen. et spp.)
2. ewe (female sheep)

   Coordinate term: baran

Declension

Declension of owca

	singular	plural
nominative	owca	owce
genitive	owcy	owiec
dative	owcy	owcom
accusative	owcę	owce
instrumental	owcą	owcami
locative	owcy	owcach
vocative	owco	owce

Derived terms

nouns

• czarna owca
• owczarz
• owczę
• parszywa owca

 

phrase

• i wilk jest syty, i owca cała

 

verbs

• chodzić jak błędna owca impf

 

Further reading

• owca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• owca in Polish dictionaries at PWN