piać

See also: piac, piãc, and piąć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pěti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pjat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pjat͡ɕ/

Verb

piać impf

1. (attested in Lesser Poland) to sing; to praise
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 7, 18:

     Spowadacz se bødø gospodnu podlug prawdi iego y pacz bødø (psallam) ymenu gospodna naywiszszego

     [Spowiadać sie będę Gospodnu podług prawdy jego i piać będę (psallam) imieniu Gospodna najwyszszego]

2. (attested in Greater Poland) to snore
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[2], Lubiń, page 64:

     Stertere chrapącz, pyącz

     [Stertere chrapać, piać]

Descendants

• Polish: piać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “piać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish piać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpjat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: piać

Verb

piać impf (perfective zapiać)

1. (intransitive, of a rooster) to crow (to make a characteristic sound) [with instrumental ‘what kind of crow’]
2. (intransitive, of a person) to crow (to make a high-pitched voice) [with instrumental ‘in what kind of voice’]
3. (intransitive) to crow (to unduly brag)
4. (intransitive, obsolete, humorous) to sing out (to begin singing)

   Synonym: śpiewać

Conjugation

Conjugation of piać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		piać
present tense	1st	pieję			piejemy
	2nd	piejesz			piejecie
	3rd	pieje			pieją
	impersonal	pieje się
past tense	1st	piałem, -(e)m piał	piałam, -(e)m piała	piałom, -(e)m piało	pialiśmy, -(e)śmy piali	piałyśmy, -(e)śmy piały
	2nd	piałeś, -(e)ś piał	piałaś, -(e)ś piała	piałoś, -(e)ś piało	pialiście, -(e)ście piali	piałyście, -(e)ście piały
	3rd	piał	piała	piało	piali	piały
future tense	1st	będę piał, będę piać	będę piała, będę piać	będę piało, będę piać	będziemy piali, będziemy piać	będziemy piały, będziemy piać
	2nd	będziesz piał, będziesz piać	będziesz piała, będziesz piać	będziesz piało, będziesz piać	będziecie piali, będziecie piać	będziecie piały, będziecie piać
	3rd	będzie piał, będzie piać	będzie piała, będzie piać	będzie piało, będzie piać	będą piali, będą piać	będą piały, będą piać
	impersonal	będzie piać się
conditional	1st	piałbym, bym piał	piałabym, bym piała	piałobym, bym piało	pialibyśmy, byśmy piali	piałybyśmy, byśmy piały
	2nd	piałbyś, byś piał	piałabyś, byś piała	piałobyś, byś piało	pialibyście, byście piali	piałybyście, byście piały
	3rd	piałby, by piał	piałaby, by piała	piałoby, by piało	pialiby, by piali	piałyby, by piały
imperative	1st	niech pieję			piejmy
	2nd	piej			piejcie
	3rd	niech pieje			niech pieją
active adjectival participle		piejący	piejąca	piejące	piejący	piejące
contemporary adverbial participle		piejąc
verbal noun		pianie

Derived terms

• piać z zachwytu

 

Further reading

• piać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• piać in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik Staropolski/Piać on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl