pobocze

Polish

Etymology

From po- +‎ bok +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈbɔ.t͡ʂɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɛ
• Syllabification: po‧bo‧cze

Noun

pobocze n

1. wayside, roadside

Declension

Declension of pobocze

	singular	plural
nominative	pobocze	pobocza
genitive	pobocza	poboczy
dative	poboczu	poboczom
accusative	pobocze	pobocza
instrumental	poboczem	poboczami
locative	poboczu	poboczach
vocative	pobocze	pobocza

Related terms

• boczny

 

Further reading

• pobocze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pobocze in Polish dictionaries at PWN