pontyfikat

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin pontificātus.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔn.tɘˈfi.kat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikat
• Syllabification: pon‧ty‧fi‧kat

Noun

pontyfikat m inan

1. (Roman Catholicism) papacy, pontificate (period of a particular pope's reign)
2. (Ancient Rome, historical) pontificate (state of a pontifex)

Declension

Declension of pontyfikat

	singular	plural
nominative	pontyfikat	pontyfikaty
genitive	pontyfikatu	pontyfikatów
dative	pontyfikatowi	pontyfikatom
accusative	pontyfikat	pontyfikaty
instrumental	pontyfikatem	pontyfikatami
locative	pontyfikacie	pontyfikatach
vocative	pontyfikacie	pontyfikaty

Related terms

adjective

• pontyfikalny

 

adverb

• pontyfikalnie

 

nouns

• pontifex
• pontyfik
• pontyfikalia
• pontyfikał

 

Further reading

• pontyfikat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pontyfikat in Polish dictionaries at PWN