prokrasti

Esperanto

Etymology

Common Romance, ultimately from Latin prōcrāstinō. Compare English procrastinate.

Verb

prokrasti (present prokrastas, past prokrastis, future prokrastos, conditional prokrastus, volitive prokrastu)

1. to delay, put off

Conjugation

Conjugation of prokrasti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		prokrastas		prokrastis		prokrastos
active participle		prokrastanta	prokrastantaj	prokrastinta	prokrastintaj	prokrastonta	prokrastontaj
	acc.	prokrastantan	prokrastantajn	prokrastintan	prokrastintajn	prokrastontan	prokrastontajn
passive participle		prokrastata	prokrastataj	prokrastita	prokrastitaj	prokrastota	prokrastotaj
	acc.	prokrastatan	prokrastatajn	prokrastitan	prokrastitajn	prokrastotan	prokrastotajn
nominal active participle		prokrastanto	prokrastantoj	prokrastinto	prokrastintoj	prokrastonto	prokrastontoj
	acc.	prokrastanton	prokrastantojn	prokrastinton	prokrastintojn	prokrastonton	prokrastontojn
nominal passive participle		prokrastato	prokrastatoj	prokrastito	prokrastitoj	prokrastoto	prokrastotoj
	acc.	prokrastaton	prokrastatojn	prokrastiton	prokrastitojn	prokrastoton	prokrastotojn
adverbial active participle		prokrastante		prokrastinte		prokrastonte
adverbial passive participle		prokrastate		prokrastite		prokrastote

infinitive		prokrasti						imperative		prokrastu						conditional		prokrastus

Derived terms

• prokrastado
• prokrastebla
• prokrasto
• senprokraste