pruik

Dutch

Etymology

Early modern Dutch peruick/pairuque, borrowed from Middle French perruque.

Pronunciation

• IPA^(key): /prœy̯k/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: pruik
• Rhymes: -œy̯k

Noun

pruik f (plural pruiken, diminutive pruikje n)

1. wig, peruke

Derived terms

• pruikentijd

Descendants

• Negerhollands: parik
• → Papiamentu: preik, pruik (dated)

Anagrams

• kruip