przykładnik
Polish
editEtymology
editFrom przykład + -nik. First attested in 1522.[1]
Pronunciation
edit- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨˈkɫad.ɲik/, (17th–18th c.) /pʂɨˈkɫad.ɲik/
- Rhymes: -adɲik
- Syllabification: przy‧kład‧nik
Noun
editprzykładnik m inan
Declension
editDeclension of przykładnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przykładnik | przykładniki |
genitive | przykładnika | przykładników |
dative | przykładnikowi | przykładnikom |
accusative | przykładnik | przykładniki |
instrumental | przykładnikiem | przykładnikami |
locative | przykładniku | przykładnikach |
vocative | przykładniku | przykładniki |
Noun
editprzykładnik m animacy unattested
Declension
editAttested forms of *przykładnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | — | — |
genitive | — | — |
dative | — | — |
accusative | — | — |
instrumental | — | — |
locative | — | — |
vocative | przykładniku | — |
Related terms
editadjectives
adverbs
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- przykładać impf
References
edit- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przykładnik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
edit- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przykładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 305