przytomny
Polish
editEtymology
editFrom Proto-Slavic *pri tomъ + -ny.
Pronunciation
editAdjective
editprzytomny (comparative przytomniejszy, superlative najprzytomniejszy, derived adverb przytomnie)
- conscious
- Antonyms: bez czucia, nieprzytomny
- rational, thinking clearly and intelligently
- 1818, Jan Śniadecki, Żywot Literacki Hugona Kołłątaja[1], archived from the original on 2022-01-01, page 117:
- Umysłu przytomnego i rzadko się mieszającego.
- [He was a person] with a rational mind that rarely got mixed up.
Declension
editDeclension of przytomny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | przytomny | przytomna | przytomne | przytomni | przytomne | |
genitive | przytomnego | przytomnej | przytomnego | przytomnych | ||
dative | przytomnemu | przytomnej | przytomnemu | przytomnym | ||
accusative | przytomnego | przytomny | przytomną | przytomne | przytomnych | przytomne |
instrumental | przytomnym | przytomną | przytomnym | przytomnymi | ||
locative | przytomnym | przytomnej | przytomnym | przytomnych |