rękopis

Polish

Etymology

From ręka +‎ -o- +‎ pisać. Compare Serbo-Croatian rȕkopīs and Czech rukopis.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛŋˈkɔ.pis/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpis
• Syllabification: rę‧ko‧pis

Noun

rękopis m inan

1. manuscript (book, composition or any other document, written by hand)
2. manuscript (book, article etc., submitted for reproductive publication)

   Synonyms: autograf, manuskrypt

Declension

Declension of rękopis

	singular	plural
nominative	rękopis	rękopisy
genitive	rękopisu	rękopisów
dative	rękopisowi	rękopisom
accusative	rękopis	rękopisy
instrumental	rękopisem	rękopisami
locative	rękopisie	rękopisach
vocative	rękopisie	rękopisy

Derived terms

adjectives

• rękopiśmienniczy
• rękopiśmienny

 

Related terms

adverb

• rękopiśmiennie

 

Further reading

• rękopis in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rękopis in Polish dictionaries at PWN