ridindigi

Esperanto

Etymology

ridinda (“ridiculous”) +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [ridinˈdiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: ri‧din‧di‧gi

Verb

ridindigi (present ridindigas, past ridindigis, future ridindigos, conditional ridindigus, volitive ridindigu)

1. to ridicule, to make ridiculous
   • 1907, Kabe, chapter 10, in La Faraono, part 2, Hachette, translation of Faraon by Bolesław Prus:

     Nur ne ridindigu sin nia juna homo per siaj noktaj promenoj al la fenicia pastrino!…

     Now if only our young man won't make himself ridiculous with his nightly excursions to the Phoenician priestess!

Conjugation

Conjugation of ridindigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ridindigas		ridindigis		ridindigos
active participle		ridindiganta	ridindigantaj	ridindiginta	ridindigintaj	ridindigonta	ridindigontaj
	acc.	ridindigantan	ridindigantajn	ridindigintan	ridindigintajn	ridindigontan	ridindigontajn
passive participle		ridindigata	ridindigataj	ridindigita	ridindigitaj	ridindigota	ridindigotaj
	acc.	ridindigatan	ridindigatajn	ridindigitan	ridindigitajn	ridindigotan	ridindigotajn
nominal active participle		ridindiganto	ridindigantoj	ridindiginto	ridindigintoj	ridindigonto	ridindigontoj
	acc.	ridindiganton	ridindigantojn	ridindiginton	ridindigintojn	ridindigonton	ridindigontojn
nominal passive participle		ridindigato	ridindigatoj	ridindigito	ridindigitoj	ridindigoto	ridindigotoj
	acc.	ridindigaton	ridindigatojn	ridindigiton	ridindigitojn	ridindigoton	ridindigotojn
adverbial active participle		ridindigante		ridindiginte		ridindigonte
adverbial passive participle		ridindigate		ridindigite		ridindigote

infinitive		ridindigi						imperative		ridindigu						conditional		ridindigus