rozgoryczony

Polish

Etymology

From rozgoryczyć +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.ɡɔ.rɘˈt͡ʂɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: roz‧go‧ry‧czo‧ny

Adjective

rozgoryczony (comparative bardziej rozgoryczony, superlative najbardziej rozgoryczony, no derived adverb)

1. bitter, resentful

   Synonym: zgorzkniały

Declension

Declension of rozgoryczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozgoryczony		rozgoryczona	rozgoryczone	rozgoryczeni	rozgoryczone
genitive	rozgoryczonego		rozgoryczonej	rozgoryczonego	rozgoryczonych
dative	rozgoryczonemu		rozgoryczonej	rozgoryczonemu	rozgoryczonym
accusative	rozgoryczonego	rozgoryczony	rozgoryczoną	rozgoryczone	rozgoryczonych	rozgoryczone
instrumental	rozgoryczonym		rozgoryczoną	rozgoryczonym	rozgoryczonymi
locative	rozgoryczonym		rozgoryczonej	rozgoryczonym	rozgoryczonych

Participle

rozgoryczony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rozgoryczyć

Further reading

• rozgoryczony in Polish dictionaries at PWN