rozpęd

Polish

Etymology

Deverbal from rozpędzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.pɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔspɛnt
• Syllabification: roz‧pęd

Noun

rozpęd m inan

1. momentum (impetus, either of a body in motion, or of an idea or course of events)

Declension

Declension of rozpęd

	singular
nominative	rozpęd
genitive	rozpędu
dative	rozpędowi
accusative	rozpęd
instrumental	rozpędem
locative	rozpędzie
vocative	rozpędzie

Derived terms

adjective

• rozpędowy

 

Related terms

nouns

• rozpędzanie
• rozpędzenie

 

verbs

• rozpędzać
• rozpędzić

 

Further reading

• rozpęd in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpęd in Polish dictionaries at PWN