rozpad

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzpadъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrospat]

Noun

rozpad m inan

1. decay

Declension

Declension of rozpad (hard masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	rozpad	rozpady
genitive	rozpadu	rozpadů
dative	rozpadu	rozpadům
accusative	rozpad	rozpady
vocative	rozpade	rozpady
locative	rozpadu	rozpadech
instrumental	rozpadem	rozpady

Derived terms

• poločas rozpadu m
• radioaktivní rozpad m

 

Related terms

• rozklad m

 

Further reading

• “rozpad”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “rozpad”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “rozpad”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzpadъ. By surface analysis, deverbal from rozpadać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.pat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔspat
• Syllabification: roz‧pad

Noun

rozpad m inan

1. disintegration

   Synonyms: dezintegracja, rozkład, zwietrzenie

2. decay

   Synonyms: rozkład, zanik, gnicie

3. dissolution

   Synonyms: rozpuszczenie, rozkład, rozłożenie się, rozkładanie się

Declension

Declension of rozpad

	singular
nominative	rozpad
genitive	rozpadu
dative	rozpadowi
accusative	rozpad
instrumental	rozpadem
locative	rozpadzie
vocative	rozpadzie

Derived terms

adjective

• rozpadowy

 

Further reading

• rozpad in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpad in Polish dictionaries at PWN